Dansende Beren - Falling Star

Het platform Dansende Beren probeert al jarenlang de belangrijkste nieuwe muzikale ontdekkingen te delen op hun platform. Daarnaast willen ze een meerwaarde bieden tegenover andere muzikesites door een eigen mening te geven, te vergelijken met bekende groepen of gewoon een leuke omschrijving toe te voegen. Rob "Den Beir" is de muziekkenner en doet dit met verve. Het is niet evident dat je heelhuids de recensie doorkomt. Een paar sterren is eerder norm dan uitzondering. De Dansende Beren is daarom een begrip in muziekland, omdat het grondig gebeurt en geen onzin is, neem je de adviezen ter harte en dient het daadwerlijk zijn doel; nieuwe muziek ontdekken. Mede daarom is het zo ontzettend bijzonder dat de gorte beer vol lof is en mijn album Falling Star maar liefst 3 1/2 ster doopt! Dat is een half sterretje minder dan het door mij zo bewonderde VanWyck bijvoorbeeld (Excelsior Recordings).

https //www.dansendeberen.be/2022/04/08/simon-keats-falling-star/

Enkele snippets;

“Door wat meer muzikale invloeden toe te laten op het album heeft Simon Keats zichzelf een dienst bewezen. Het album geeft steeds meer prijs. Bij elke draaibeurt valt op hoe knap het muzikaal in elkaar steekt.”

“Muzikaal gezien hangt dit album tussen de indie en de americana in. Met soms onorthodoxe songstructuren verrast hij ons met liedjes die opvallend makkelijk in je brein blijven ronddwalen.”

“Ook tekstueel blijft er veel om over na te denken. ‘I can show you the dark if you show me the light / What’s the meaning of wrong / If you can’t get it right’, zingt hij op het titelnummer. Falling Star pakt je langzaam in en laat je voorlopig niet meer los.”

SHE’S A GIRL
“Op “She’s a Girl”, dat al was te horen op een ep uit 2019,  horen we zelfs de Beach Boys nog even voorbij komen en dat maakt het tot het beste popliedje van het album. Een nummer dat je blind kan toevoegen aan je afspeellijst, uitermate geschikt voor lange autoritten op zonovergoten wegen, om heerlijk mee te zingen.”

IT HAS TO BE SLOW
“Een ander hoogtepunt is “It Has to be Slow”. Alweer een duet, dit keer met Stephanie Struijk, die we nog kennen van toen ze als Stevie Ann op het podium stond. Een akoestische gitaar, een cello - prachtig gearrangeerd door Reyer Zwart – en twee heerlijk bij elkaar passende stemmen. Meer heb je soms niet nodig. Een ballade van twee mensen die niet met maar ook niet zonder elkaar kunnen en elkaar plagerig toezingen: ‘How much longer do I have to wait? / Nothing wrong with a little waiting game’.”